ادوارْدْ دنيسون راس، زبان‏شناس و خاورشناس انگليسي در ششم ژوئن 1871م در لندن به دنيا آمد. وي پس از طي دوران تحصيلات خود به فراگيري زبان‏هاي شرقي پرداخت و به زبان‏داني مشهور تبديل شد به طوري كه به سي زبان و لهجه آشنا بود كه فارسي، عربي، تركي، تبّتي، سانسكريت، اردو، فرانسوي، انگليسي، آلماني و ايتاليايى از آن جمله‏اند. ادوارد راس در سال‏هاي بعد به تدريس زبان و ادبيات فارسي در لندن پرداخت و پس از آن رياست مدرسه كلكته در هندوستان را بر عهده گرفت. وي هم‏چنين پس از برعهده گرفتن رياست دانشكده شرقي و افريقايى، در رونق دادن اين مؤسسه علمي و مجذوب كردن مردم به فراگيري زبان‏هاي شرقي و متمركز كردن استادان زبان‏هاي مشرق زمين نقش موثري ايفا كرد و زبان و تاريخ و فرهنگ و قوانين مشرق زمين و افريقا را ترويج نمود. ادوارد راس در طول عمر خود مسافرت‏هاي متعددي به مشرق زمين انجام داد و ضمن آشنايى با آثار شرق، با استادان بزرگ زبان فارسي و تركي نيز ديدار كرد. وي قرآن را دقيقاً مطالعه مي‏نمود و به ايرانيان علاقه خاصي داشت به طوري كه درباره ايرانيان گفته است: ايراني، با استعداد فوق‏العاده و سريع الانتقال و سريع الادراك است و اين سرعت انتقال و تيزفهمي در مراحل اوليه زندگي و ايام جواني در آن‏ها آشكار مي‏شود. فعاليت فكري ايراني طوري است كه پيوسته او را به تفكر در مطالب فلسفي، بيشتر از امور پوچ و بيهوده‏اي كه جزو مظاهر زندگي عملي ما به شمار مي‏رود، متمايل مي‏گرداند. هر ايراني كمابيش شاعر است و قريحه و هوش و استعداد شاعرانه در او موجود است. شايد هيچ زباني مانند فارسي به آن درجه روان نباشد كه از سلك نثر به رشته نظم كشيده شود. از راس آثار متعددي بر جاي مانده كه از جمله آنها كه با محوريت اسلام، شرق و يا ايران نگاشته شده، مي‏توان به كتاب اسلام، ايرانيان، هند و اديبان شرقي و ترجمه‏هايي از اشعار تركي و فارسي و كتب تاريخي اشاره نمود. ادوارد دنيسون راس سرانجام در 23 سپتامبر 1940م در 69 سالگي درگذشت.